۲۰ فروردین روش‌های جدید ارتودنسی
روش‌های جدید
ارتودنسی نامرئی
دراین روش از پلاک‌های شفاف در جهت ردیف کردن دندانها استفاده میشود.
موارد بسیار محدود و نامرتبی‌های بسیار کم و با صلاحدید متخصص ارتودنسی انجام می‌گیرد.
نیاز به مراجعات۲ هفته یک بار و تعویض پلاک در هر جلسه دارد.
این پلاک‌ها اختصاصی برای هر بیمار ساخته میشود.
برای ساخت آن ابتدا از دهان بیمار قالبی گرفته میشود و به آزمایشگاه ارسال میشود.
بااستفاده از تکنولوژی دیجیتالی پلاک شفاف طراحی شده و برای متخصص ارتودنسی فرستاده میشود.
تعدادی پلاک متحرک به بیمار تحویل داده میشود و بیمار موظف است به شکل دوره‌ای چند هفته‌ای از این پلاک‌ها استفاده کند.
این پلاک‌ها وقتی در روی دندانها قرار داده می‌شوند به دلیل ساختار پلاستیک شفاف آن ، نامرئی می‌باشند.
با استفاده از الاینر شفاف به مرور زمان دندانها به موقعیت ایده‌آلی که برای آنها در‌نظر گرفته‌شده، حرکت می‌کنند.
مزایا و معایب
معایب
هزینه ی این سیستم درمانی در حال حاضر بسیار بالااست.
نیازمند همکاری کامل بیمار است چون پلاک شفاف و متحرک است امکان گم شدن آن وجود دارد.
نیازمند رعایت دقیق دستورات متخصص است به‌طوری‌که برای حرکت موثر دندانها به‌موقعیت مطلوب بایستی حداقل ۲۲ساعت در شبانه‌روز استفاده شود.
درصورت بروز مشکلات و عدم‌همکاری نیاز به قالب‌گیری مجدد است که هزینه درمان و زمان آن را افزایش می‌دهد.
این سیستم دارای محدودیت درمان است چرخش دندانها و برخی اشکال بی‌نظمی دندان ممکن است با ارتودنسی نامرئی درمان نشوند.
مشکلات پیچیده ارتودنسی را که با براکتهای فلزی مرسوم می‌توان درمان کرد، با این روش نمی‌توان اصلاح نمود.
مزایا
ازجمله مهم‌ترین مزایا زیبایی است.
پلاک‌ها به سختی در دهان دیده میشود و هنگام صحبت حندیدن، معمولا کسی متوجه آن نمی‌شود .
هم چنین به دلیل متحرک بودن، تقریبا محدودیت تغذیه وجود ندارد.
رعایت بهداشت هم ساده‌تر و موثر تر انجام میشود بنابراین امکان بروز پوسیدگی‌های دندانی کمتر است.
سیستم Self ligate یا Damon(براکتهای درپوش‌دار)
در این سیستم براکت‌ها قابلیت باز و بسته شدن به صورت کشویی دارند.
نیازی به استفاده از کش‌ها در براکتهای معمول برای نگه داشتن سیم ارتودنسی نیست.
کنترل پلاک میکروبی و رعایت بهداشت ساده‌تر شده و معضل تغییر رنگ کش‌ها رفع شده است.
این سیستم سازگاری بیشتری با سیستم استخوانی و عضلات فک و صورت دارد.
دلیل این امر نیروهای بسیار ملایمی است که به دندانها اعمال میشود.
در واقع دندانها به صورت بسیار شل به سیم متصل‌اند و آزادی حرکت بیشتری در ضمن درمان‌های ارتودنسی دارند.
در مورد مزایای آن گفته شده که این درمان باعث عدم نیاز به درآوردن دندانها،کاهش طول درمان،افزایش فاصله بین ویزیت‌های بیمار،کاهش درد میشود.
ولی باید گفت که این موارد بسته به نوع و شدت ناهنجاری و همچنین تفاوت در فاکتورهای بیولوژیکی از فردی به فرد دیگر متغیر است.
عامل تعیین کننده تشخیص متخصص است.
البته باید پذیرفت که ویژگی‌های این سیستم در حد یک ابزار کمکی، سبب تسهیل درمان و همچنین اتمام سریع درمان بیمارانی میشود که ردیف نمودن دندان‌های آنها به تشخیص درمانگر قرار است بدون کشیدن دندان صورت گیرد.
در مورد ادعای کاهش میزان درد ارتودنسی با استفاده از سیستم Damon باید افزود که اصولا ارتودنسی تنها در یکی دو روز اول درمان آن هم در مورد برخی بیماران با درد و ناراحتی جزئی همراه است.
بنابراین تفاوت چشمگیری در مقدار درد با استفاده از این سیستم و براکتهای معمولی وجود ندارد.
TAD یا مینی اسکرو
مینی اسکرواز تکنیک های جدید در ارتودنسی است.
از معروف‌ترین انواع آنها مینی اسکرو Mini Screw یا پیچ‌های کوچک داخل فکی می باشد.
این تکنیک تحول بزرگی را در درمان برخی از ناهنجاری های فکی-صورتی سبب شده است.
در گذشته نه چندان دور درمان بعضی از ناهنجاری‌های فکی-صورتی توسط ارتودنسی به همراه جراحی انجام می‌شد.
با ورود مینی اسکرو به عرصه ارتودنسی انواع متنوعی از حرکات دندانی امکان پذیر شده که با استفاده از آنها در سن مناسب می‌توان این دسته از ناهنجاری‌ها را بدون جراحی و فقط با ارتودنسی درمان نمود.
اسکرو در شرایطی مورد استفاده قرار می‌گیرد که برای حرکت دادن دندان به یک تکیه گاه قوی نیاز باشد.
مینی اسکرو همچنین در بیمارانی استفاده میشود که برخی دندان‌های دائمی را ندارند.
مینی اسکروها منجر به نتایج قابل پیش بینی می‌شوند.
مینی اسکرو می‌تواند دندانها را در‌جهاتی حرکت دهد که ابزارهای روی دندانها نمی‌توانند و همچنین طول درمان را کنترل می‌کنند.
قرار دادن مینی اسکرو در دهان توسط ارتودنتیست یا جراح لثه در مطب با بی‌حسی موضعی انجام میشود.
جنس مینی اسکرو از تیتانیوم است و بدن به خوبی آن را می‌پذیرد.
برداشتن مینی اسکرو از داخل دهان بسیار ساده و بدون درد است.
براکت های سرامیکی
براکتهای سرامیکی که در اصطلاح براکتهای بی رنگ، شفاف یا شیشه‌ای هم نامیده می‌شوند از مواد کامپوزیتی هم‌رنگ دندان تهیه می شوند.
بیماران بزرگسال تمایل بیشتر به انتخاب این براکت‌ها دارند زیرا بسیار شبیه دندان بوده و حتی از فاصله یک متری هم قابل تشخیص روی دندانها نیستند.
در این روش درمانی،از براکتهای سرامیکی(شیشه‌ای Ceramic brackets)یا از براکتهای کامپوزیتی(Composite brackets)به جای براکتهای فلزی رایج استفاده می شود.
بقیه مراحل و روش‌های درمانی هیچ تفاوتی با روش‌های معمول ندارد .
در این روش سیم ارتودنسی که از بین براکتهای سرامیکی گذرانده میشود، دیده میشود.
در صورت تمایل بیمار می‌توان از سیم‌های روکش دار سفید رنگ و هم‌رنگ دندان استفاده کند البته بعد از چند روز روکش سیم ها از بین می‌رود.
مقایسه براکت های سرامیکی با براکت های فلزی
- شکننده بودن:سرامیک درتهیه ظروف آشپزخانه نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد و در سختی و شکنندگی شبیه شیشه است.
- بزرگتر بودن: به‌دلیل ضعیف‌تر و شکننده‌تر بودن طراحی اندکی بزرگتر و حجیم‌تر دارند تا بهتر نیروها را تحمل کنند.
- درمان طولانی‌تر: نسبت به براکتهای فلزی اصطکاک بیشتری برای حرکت وایر ارتودنسی نشان می‌دهند از این‌رو مدت زمان و زحمت کمب بیشتری برای درمان با آنها لازم است.
هرچند برخی از براکتهای سرامیکی به منظور رفع این معضل از اسلات فلزی بهره می گیرند
.به علاوه، به منظور کاهش ریسک شکستن براکت های سرامیکی ممکن است ارتودنتیست تصمیم بگیرد در مراحلی از درمان نیروی کمتری اعمال کند.
از این‌رو دندانها کندتر حرکت نموده و طول درمان ممکن است از این حیث نیز اندکی افزایش یابد. - گرانتر بودن: براکت های سرامیکی برای متخصص ارتودنسی گرانتر تمام می‌شوند.
هم از حیث مبلغ براکت‌ها و هم وقت و جلسات بیشتری که نسبت به براکتهای فلزی صرف گذاشتن آنها روی دندان‌های بیمار میشود.
به دلیل هزینه بیشتر براکتهای سرامیکی، همیشه روی تمامی دندان‌های بیمار نصب نمی‌شوند و ممکن است تنها به دندانی نیش تا نیش فک بالا که بیشتر در معرض دید هستند محدود گردد
ارتودنسی لینگوال
همانگونه که از نامش برمی‌آید به پشت دندان متصل میشود.
هنگام لبخند زدن جلب توجه نمی‌کند.
این تکنیک بالاخص مناسب افراد بزرگسالی است که ضمن تمایل به بهبود ظاهر و عملکرد دندانها با ارتودنسی نمی‌خواهند دیگران از این درمان مطلع شوند.
البته این براکت ها معمولا” برای حرکات دندانی مختصر توصیه می شوند.
هزینه براکتهای لینگوال همانگونه که انتظار می‌رود بیش از براکتهای فلزی معمولی استد.
قرارگیری براکتهای لینگوال پشت دندانها ممکن است سبب ناراحتی جدی برای بیمارشود.
چسباندن این براکت‌ها سخت است،زیرا بیمار باید سر را رو‌به‌عقب نگهدارد تا ارتودنتیست بتواند براکت‌ها را با دقت بچسباند.
ارتودنتیست نیز باید بیشتر سر خود را در طی این عمل خم کند.
براکتهای لینگوال نسبت به براکتهای شیوه معمول بهم نزدیک‌ترند زیرا محیط داخلی قوس نسبت به محیط بیرونی آن کوچکتر است.
این امر سبب مشکل‌تر شدن استقرار براکت‌ها و تنظیمات جلسات آینده میشود.
به علاوه براکتهای لینگوال نسبت به براکتهای معمولی موجب ناراحتی بیشتری برای زبان بیمار می‌شوند.
ارتودنتیست‌ها به دلیل پروسه پیچیده و ملال آور روش لینگوال مبلغ به وضوح بیشتری را از بیماران طلب می‌کنند.