۲۲ اسفند بریس‌های ارتودنسی و انواع آن

بریس ارتودنسی چیست؟

بریس از اصلی‌ترین اجزای ارتودنسی محسوب می‌شود.
بریس شامل براکت (قلاب) و یا سیم و چند نوار است.
نوارها دور تا دور دندان ها را محکم در بر گرفته و لنگرگاهی برای دستگاه به شمار می‌روند.
اما براکت‌ها معمولا به قسمت جلوی دندان‌ها متصل می‌شوند.
سیم‌ها به شکل یک کمان در آمده و از درون براکت‌ها عبور کرده و به نوارها متصل می‌شوند.
وقتی که سیم کمانی شکل کشیده و محکم شود، دندان‌ها را تحت فشار و کشش قرار داده و به مرور زمان سبب جابه جا شدن آن‌ها و قرار گرفتن‌شان در محل مناسب می‌شود.
بیمار باید ماهی یک‌بار به ارتودنتیست مراجعه کند تا اندازه  بریس تنظیم شود.
دوره  درمانی چند ماه تا چند سال به طول می‌کشد.
کودکان می توانند از بریس‌های رنگی استفاده کنند.
در حالی که بزرگسالان بریس‌های بی‌رنگ را ترجیح می‌دهند.

انواع بریس‌های ارتودنسی

بریس فلزی(سنتی)

بریس‌های فلزی رایج‌ترین تصویری است که افراد در زمان شنیدن واژه ارتودنسی در ذهن‌شان ایجاد می‌شود.
بریس‌های فلزی قابلیت استرلیزه و بازیافت شدن را دارند.
مقاومت بالایی در برابر فشار دارند و نسبت به سایر انواع بریس‌های ارتودنسی هزینه کمتری دارند.
بنابراین در درمان افراد رواج بیشتری دارد.
با این حال بریس‌های امروزی نسبت به آنچه بزرگسالان به یاد دارند کوچک‌تر و کمتر قابل توجه هستند.
به‌علاوه، آرچ وایرهای(سیم)حرارتی از حرارت بدن برای کمک به تسریع حرکت دندان‌ها و درد کمتر در بیمار استفاده می‌کنند.

بریس دیمون

بریس دیمون بیشتر شبیه به بریس فلزی استاندارد است و فقط یک تفاوت عمده بین آن‌ها وجود دارد.

در این نوع بریس نیازی به کش نبوده و سیم‌ها تنها با کمک یک گیره مخصوص درجای مخصوص خود نگه‌داشته و به براکت‌ها متصل می‌شوند.

بریس دیمون تاثیر چشمگیری در درمان مشکلات دندانی ساده و پیچیده دارد.
در این روش، با کنترل کامل بالینی دندان‌ها می‌توان نتایج بسیار دقیقی از حرکت و جابه‌جایی دندان‌ها بدست آورد.
در بریس دیمون بیماران کمتر نیاز به مراجعه به متخصص ارتودنسی و تنظیم دستگاه دارند.
وجود گیره موجب کاهش فشار و اصطکاک روی دندان‌ها شده، در نتیجه بیمار درد کمتری را در این نوع درمان احساس خواهد کرد.
البته ناگفته نماند که ارتودنسی شفاف دیمون کاملا نامرئی نیست.
نکته مهمی که باید بیماران رعایت کنند این است که هنگام تمیز کردن دندان‌ها باید اطراف براکت‌ها و سیم‌ها را با دقت کافی مسواک بزنند تا دندان‌ها به‌خوبی تمیز شوند.

بریس سرامیکی

هدف از ساخت این بریس‌ها ، نزدیک بودن به رنگ دندان و دیده نشدن براکت است.
 به آن‌ها، بریس شفاف و بریس ارتودنسی نامرئی هم گفته می‌شود.
براکت سرامیکی با توجه به موضوع زیبایی صورت در دوره درمان، میان بیماران بزرگسال از محبوبیت زیادی برخوردار است.
اشکال بریس سرامیکی این است که آن‌ها شکننده‌تر هستند.
چون اندازه بریس های سرامیکی بزرگ‌تر است، ممکن است دندان‌های پایین با دندان‌های بالا در بستن دهان تداخل داشته باشد و این بریس‌ها بشکنند.

باید توجه کرد که بریس سرامیکی اصطکاک بیشتری با سیم دارد که می‌تواند زمان درمان را کمی طولانی‌تر کند.
از طرفی برداشتن این بریس ها از روی دندان با دشواری‌هایی همراه است و این بریس ها نسبت به بریس های فلزی قیمت بالاتری دارند.

بریس الاینرهای شفاف

بریس الاینرهای شفاف یک سری از هم‌تراز کننده‌های شفاف و قابل برداشت هستند که با دندان‌ها به خوبی منطبق می‌شوند و با کمترین درد و ناراحتی با دندان‌ها جفت می شوند.
بریس الاینر های شفاف تقریبا نامرئی هستند و کمترین مقاومت را در برابر لک شدن از خود نشان می‌دهند.
با وجود آن‌ها هیچ براکت یا سیمی برای شکستن یا ضرب دیدن وجود نخواهد داشت.
آن‌ها را می‌توان برای غذا خوردن، نوشیدن و سایر کارهای دیگر درآورد و مسواک زدن و نخ دندان کشیدن را بسیار آسان‌تر می‌کنند.

ازآنجایی‌که بریس الاینر های شفاف را می‌توان برداشت این الاینرها به تحریک بیشتر و مرتب کردن مداوم احتیاج دارند و به راحتی گم می شوند که این باعث تاخیر در بهبودی و هزینه‌های تعویض اضافی می‌شود.
باوجود راحت بودن آن‌ها، الاینرهای شفاف می‌توانند موجب ناراحتی یا درد خفیف به خصوص در اغاز فیکس کردن و به هنگام اعمال فشار روی دندان ها به هنگام تکان دادن آن‌ها شود.(که البته در تمام روش های ارتودنسی وجود دارد و این عیب به حساب نمی‌آید).
به علاوه بریس الاینرها تنها از سوی ارتودنتیست‌ها باید تایید شوند و به نگه‌داری ویژه و پرهزینه‌ای نیاز دارند.

آماده سازی بریس الاینر های شفاف

برای بریس الاینرهای شفاف ، پس از آن‌که متخصص ارتودنسی قالب 3بعدی دندانهای‌تان را تهیه کرد، ان را به لابراتوار مخصوص تولید کننده می‌فرستد و آن را مطابق و مناسب ندان شما با استفاده از تکنولوژی کامپیوتری می‌سازند.
سپس آن‌ها را برای ازمایش و ارزیایی ارتودنتیست‌ می‌ فرستند و بعدآن‌ها را در دسته‌هایی اماده می‌کنند.
شماری از این بریس های الاینرها به مشکلات ارتودنسی خاص شما بستگی دارند.
هر دسته را برای محدوده خاص زمانی استفاده می‌کنید وتنها برای غذا خوردن، اشامیدن ، مسواک زدن و نخ دندان کشیدن آن‌ها را بر می‌دارید.

دندان‌ها به تدریج به دسته جدید عادت کرده و کم کم لبخند شما را تغییر می‌دهد.
در معاینات دوره‌ای، ارتودنتیست‌ دسته دیگر بریس‌های الاینر را اماده کرده و پیشرفت درمان را بررسی می‌کند.
بازبینی معمولا در پایان اولین سری از درمان درخواست می‌شود تا هر گونه جزییات ناتمام اصلاح شود.

بریس لینگوال

این نوع بریس دندان‌های شما را از سمت داخل تراز می‌کنند.
بریس‌ها و سیم‌هایی که شما برروی دندان دیگران می‌بینید، در‌این‌حالت در‌پشت دندان‌ها چسبانده می‌شوند و درحالی‌که دیده نمی‌شوند، محل دندان‌ها را تغییر می‌دهند.
در ابتدا از دندان‌های بیمار قالبی تهیه می شود.
قالب برای ساخت بریس و سیم‌ها به آزمایشگاه فرستاده می‌شود.
درجلسه بعدی که معمولا چهار تا شش هفته پس از قالب گیری است، بریس به پشت دندان‌های بیمار چسبانده می‌شود.

این نوع درمان نیز، همانند بریس‌های سنتی، از فشار ملایم و درعین‌حال مداوم برروی دندان‌ها استفاده می‌کند تا آن‌ها را به‌آرامی به‌سمت موقعیت مناسب هدایت کند.
درمان، بسته به شدت ازدحام دندان‌ها و میزان انحراف، چیزی بین ۱۸ تا ۳۶ماه طول می‌کشد.
مهم‌ترین مزیت بریس‌های لینگوال پنهان بودن آن‌ها است.
این بدان معنی است که افراد می‌توانند بدون خجالت از دریافت درمان ارتودنسی از مزایای آن بهره مند شوند.
بسیاری از بزرگسالان از دیده شدن بریس و براکت روی دندان خود راضی نیستند و به دلایل زیبایی شناختی از درمان طفره می‌روند.
بااستفاده از این روش افراد می‌توانند زندگی عادی خود را ازسر بگیرند و بدون کاهش اعتماد‌به‌نفس در ملاقات‌های کاری و شرایط اجتماعی حاضر شوند.